Je bent omringd door moordenaars terwijl je doet alsof je dat niet bent

1.Bron

Link: You’re surrounded by killers while pretending you are

Auteur: Wim (Check eens wimsblog voor extra indo)

Tip: wees kritisch bij het lezen van de vertaling onderstaand artikel.

2.Vertaling van de tekst van de auteur (Opgelet: Google translate)

Dit weekend gaf ik een zelfverdedigingscursus voor tienermeisjes van 17 tot 18 jaar. Het werd opgericht na de recente moord op Julie Van Espen hier in België, die verontwaardiging en shock veroorzaakte bij de hele bevolking. Een bezorgde ouder ging verder dan dat en deed wat de meeste mensen niet doen: hij ondernam actie. Via een gemeenschappelijke vriend nam hij contact met me op en we bespraken de cursus voordat we hem oprichtten. Ik sprak over hoe preventie en vermijding er de kern van zijn en hoe de meisjes aan het einde ervan niet mogen verwachten dat ze stoute Wonder Woman-krijgers zijn. Hij begreep en communiceerde dit duidelijk aan de ouders van alle deelnemers.

Tijdens de cursus moest ik wat bubbels doen barsten over zelfverdediging en wat het betekent om jezelf veilig te houden. Dit gebeurt elke keer dat ik een nieuwe groep lesgeef, omdat de meeste mensen een zeer vertekend beeld hebben van de realiteit van geweld. Voor alle duidelijkheid, dit is buiten hun schuld. We leven gewoon in een historisch ongekend laag niveau van geweld voor een groot deel van de bevolking: het is 75 jaar geleden sinds de laatste oorlog hier, wat in minstens eenmillennium niet is gebeurd . In het dagelijks leven worden de meeste mensen ook niet geconfronteerd met geweld.Het maakt gewoon geen deel uit van hun leven. Het is dus geen wonder dat ze er verkeerde informatie en meningen over hebben.

Het is mijn taak om een ​​gat te slaan in die mythen en te proberen hun wereldbeeld te herijken.

Er zijn veel aspecten aan dat te doen op een manier die daadwerkelijk resultaten oplevert in plaats van weerstand.Dat is op zijn best ook moeilijk, omdat het veel informatie bevat. Bijvoorbeeld:

De meeste (helaas, niet alle) tienermeisjes hebben nog niet ervaren hoe het is om een ​​volwassen man zijn volledige kracht tegen hen te laten gebruiken.

Zelfs als ze eerder met jongens hebben gevochten, escaleren dat soort conflicten zelden tot dat punt.Bovendien bevindt een volwassen man zich op een ander sterkteniveau dan een tienerjongen, en het is een compleet andere ervaring wanneer hij tegenover de een staat in plaats van de ander. Een volwassen man heeft bijvoorbeeld gemiddeld 70% meer kracht in het bovenlichaam en 50% kracht in het onderlichaam. Die cijfers zouden je als vrouw / meisje moeten pauzeren, maar het ervaren is een heel andere dimensie van begrip.

Om hen op dat pad te laten beginnen, laat ik hen de video zien van een man die twee jonge vrouwen kwaadaardig aanvalt en hen raakt alsof hij een andere man zou doen.Dan neem ik het meest atletische meisje in de groep in een (zachte) berenknuffel en sluit mijn armen zodat er geen toegeven meer in is. Dan kan ze doen wat ze wil vrijmaken.

Dat doet ze nooit.

Ik ben bovengemiddeld sterk en heb ervaring in het omgaan met mensen die niet willen worden behandeld. In dit geval besefte het meisje steeds meer dat ze vast zat en overgeleverd was aan mijn genade en zich ongemakkelijk begon te voelen. Toen liet ik haar meteen gaan. Ik heb er duidelijk voor gezorgd dat ik haar geen pijn heb gedaan en dat ik mezelf ook geen pijn heb laten doen om eruit te komen.

Toen herhaalde ik mijn punt dat als vrouw het frontaal vechten tegen een man over het algemeen een verloren voorstel is. De kansen zijn tegen u, omdat er factoren zijn die u niet kunt beheersen en die u een duidelijk nadeel opleveren. Toen de meisjes eenmaal hun “dat is niet eerlijk!” Verontwaardiging uiten, legde ik uit dat dit de reden is waarom de preventie- en vermijdingstechnieken die ik het grootste deel van de cursus met hen heb besteed aan lesgeven en rollenspellen zo belangrijk zijn: als je een gevecht kunt vermijden waarin je vreselijke kansen, dan is dat een overwinning . Je vecht alleen als je geen andere keus hebt. Maar als je dat doet, doe je dat met alles wat je hebt, omdat je weet hoeveel problemen je hebt.

Even terzijde, het kleinste meisje van de groep begreep dat prima. Ze sloeg met geweld tegen de pads en had geen probleem met het simuleren van diepe ooggutsen terwijl ze de nek van de aanvaller wringde. Hoewel haar gestalte haar meer een doelwit maakt, heeft ze de juiste mindset als het gaat om het verdedigen van zichzelf …

Als een ander terzijde, als je tienermeisjes of jonge vrouwen wilt die je veilig wilt houden, geef ze mijn podcast-aflevering over zelfverdedigingstips voor jonge vrouwen

Klik op de afbeelding voor de video

Een ander voorbeeld, en het punt van dit bericht:

De moord op Julie Van Espen bevindt zich aan het uiterste einde van de geweldsschaal en is niet de norm.Tienermeisjes hebben meer kans op andere gewelddaden, maar een steenkoude moordenaar is gruwelijker dan die.Het is dus vanzelfsprekend om je op dat specifieke gevaar te concentreren en de andere soorten die meer een directe bedreiging zijn te negeren. Ik heb de statistieken van geweld uitgelegd en hoe onwaarschijnlijk ze het slachtoffer worden van zo’n extreme misdaad. Uiteraard moeten ze de mogelijkheid niet negeren, maar er zijn meer gemeenschappelijke bedreigingen en preventie is in alle gevallen de beste aanpak.

Waar ik het niet over had, is het gedeelte dat ik hier zal vermelden, want dat is een bericht voor volwassenen:

Je bent meer in de buurt van moordenaars dan je zou denken, maar het is gemakkelijker om te doen alsof je dat niet bent.

Ik zal zo wat meer praten. Bekijk eerst deze 5min. video:

Dr. Peterson maakt verschillende interessante punten, maar ik zal me concentreren op de eerste:

Een moordenaar kan op iedereen lijken: jij, ik, je vriendelijke buurman, iedereen.

Laat mensen dit gezicht zien en vraag of ze een moordenaar in hem zien. Veel mensen zullen bevestigend antwoorden:

Jaime Osuna, veroordeelde moordenaar

In het geval van Jamie Osuna zijn ze verkeerd.

Laat hen dan de foto van deze knappe man zien, en het aantal negatieve antwoorden zal aanzienlijk zijn:

Ted Bundy had tonnen vrouwen over hem heen, helemaal tot aan zijn doodstraf, en dit ondanks het feit dat hij had toegegeven dat hij minstens 30 meisjes en jonge vrouwen had vermoord.

Hier gaat het om:

Niemand wil naar een persoon kijken die ze aantrekkelijk vinden en denken dat ze een sadistische moordenaar zijn.

Wij mensen hebben een griezelig vermogen om onszelf te bedriegen en gaan soms door wilde mentale gymnastiek om onze meningen en acties te rechtvaardigen. De verhalen die we onszelf vertellen om gemakkelijker door het leven te gaan, zijn talrijk, maar ik wil me hierop concentreren:

Ik ben veilig.

Er is geen gevaar.

Deze man naast me kan geen moordenaar zijn.

Hij ziet er niet eens uit als een moordenaar …

We vertellen onszelf deze verhalen, omdat het bekijken van elke persoon die je ontmoet als een potentiële moordenaar het leven in onze moderne wereld onmogelijk maakt. Je zou op elke waargenomen bedreiging moeten reageren en vrijwel nooit je huis verlaten. Dus we denken niet zo. Wat meer is, hebben we de neiging om in de tegenovergestelde richting te gaan en aan te nemen dat de meeste mensen geen moordenaars zijn en daarom geen bedreiging bieden. Dat is al een nauwkeurige uitspraak, maar ir effent de weg om gemakkelijk in de volgende stap van die logische denkfout te schuiven:

De kans dat die persoon een moordenaar is, is zo laag, ik kan net zo goed niet stoppen en teveel nadenken over de mogelijkheid. Je kunt je immers niet overal zorgen over maken.

Deze laatste stap leidt direct tot zelfgenoegzaamheid als het gaat om persoonlijke veiligheid en zelfverdediging.

Het feit dat iemand geen moordenaar is, betekent niet dat hij niet gevaarlijk kan zijn . Geslagen worden tot een bloedige pulp (zie de video van de man en twee vrouwen hierboven) is niet zo erg als sterven, denk ik, maar het is ook geen picknick.

Conclusie

Een belangrijk onderdeel van zelfverdediging is het prioriteren en accepteren van risico’s die onvermijdelijk zijn. Leven op deze planeet is standaard riskant. Je doet wat je kunt om te voorkomen dat alles wat de natuur te bieden heeft je kan wegvagen, maar je weet dat er altijd een mogelijkheid is voor een ramp. Zelfverdediging moet hetzelfde zijn: doe je best om gevaar te vermijden, maar blijf je leven ten volle leven ondanks dat je weet dat het onmogelijk is om alles te vermijden.

Dat betekent realistisch zijn en er een prioriteit van maken om de meest voorkomende gevaren te voorkomen, zonder daarbij in de val te lopen door opzettelijk de mogelijkheid van extreem geweld te negeren. Het maakt niet uit hoe onverzoenlijk die gedachte je geeft.

Over ongemakkelijke gedachten gesproken …

Hier is nog een leugen die we onszelf vertellen:

Ik ben geen moordenaar.

Ik kan er geen zijn.

Ik ben niet zoals hij.

Dr. Petersons oefening om na te denken over wat er voor hem nodig zou zijn om een ​​moordenaar te worden, is om verschillende redenen nuttig, hoewel het niet prettig is om dit proces te doorlopen. Het enige dat relevant is voor dit artikel is dit:

Als je de redenen kunt bedenken die je over die Rubicon zouden brengen, heb je misschien een betere kans om ze in iemand anders te vinden.